Overzicht data en route;
27 augustus Amstelveen – Kolding / Denemarken
28 augustus Kolding – Malmö / Zweden
29 augustus Malmö – Göteborg / Zweden
30 augustus Göteborg – Mora
31 augustus Mora – Strömsund
01 september Strömsund – Klimpfjall
02 september Klimpfjall – Straumen / Noorwegen
03 september Straumen – Trondheim
04 september Trondheim – Sjoholt
05 september Sjoholt – Grodas
06 september Grodas – Bergen
07 september Bergen – Geilo
08 september Geilo – Fredrikstad
09 september Halmstad
10 september – de Elanden
11 september Kolding – naar huis
Laten wij gewoon eens gek doen
Waar zullen wij nu eens naar toe gaan moeders? zei ik tegen mijn moeder. Nou in ieder geval naar een bestemming, waar het niet zo heet is. Een zwembad en een zee in en uit gaan, zie ik ook niet zitten. Die tijd heb ik gehad. Lang vliegen wil ik ook niet meer. Tja weet je, ik ben al gelukkig als ik gewoon lekker mee kan rijden in de auto van a naar b. Dat is voor mij het meest makkelijke en het minst vermoeiende. Daarnaast geniet ik er intens van, als ik in de mooie natuur rondgereden word en op de bonnefooi reis. Net als vroeger, toen wij met jullie (mijn broer, vader en ik) op kampeervakantie naar Joegoslavië en Griekenland gingen. Het avontuur, daar ga ik voor.
De Lofoten
Zullen wij dan naar de Lofoten gaan? Jaaaaa dat is mooi. Het is daar niet te heet, je kan daar goed rond toeren en er is daar een prachtige natuur. Het ei was gelegd. Wij gaan daar naar toe.
Maar toen…..
Ik was thuis meteen in de computer gedoken, om op zoek te gaan naar de beste vliegverbindingen. Sodeju, dat is even wat, 8 uur onderweg zijn. Dan nog een overstap maken en 3 uur van te voren op Schiphol zijn. Dan ben je zo 11 uur onderweg. Dat is wel heel erg vermoeiend voor moeders. Ook is het meenemen van een rolstoel dan wel een ding. Komt dat wel (heelhuids) aan met zo’n overstap. Goed, dan ook maar even de mogelijkheden bekijken voor het huren van een auto daar. Pfff, ook dat gaf complicaties. Door een late aankomst kan ik geen autohuren in Kirkenes. Shoot, dat houdt dus ook in, dat wij een taxi naar ons hotel moeten regelen en dan de volgende dag de auto moeten gaan afhalen. Het inleveren van de auto in een andere plaats gaf ook gedoe en hoge kosten. De autohuur was ook behoorlijk in prijs. Nou ik had al weer gegeten en gedronken.
Borrel de borrel, het idee is geboren
En toen was ik er opeens uit. Ik dacht wat een gedoe allemaal. Weet je wat, ik huur gewoon een auto hier op de luchthaven Schiphol en wij rijden gewoon naar het noorden toe. Heerlijk op avontuur en wij zien wel waar wij uitkomen. Redden wij het noorden niet, vanwege tijdsgebrek, dan rijden wij naar de kust van Noorwegen en gaan wij weer naar het zuiden. Wij gaan heerlijk toeristisch rijden. Dat is pas een avontuur. Het scheelt weer een hoop gedoe met inpakken en vliegen. De auto kan heerlijk voor de deur ingepakt worden en wij kunnen per dag bekijken hoe lang wij willen gaan rijden of ergens willen verblijven.
27 augustus
Dag 1, route Amstelveen naar Kolding – Denemarken
Wij zijn er klaar voor. Vanochtend zijn wij rustig opgestart. Om 09 uur was het dan zover, wij konden vertrekken. Tja, dat dacht je, eerst moest er nog even een vlog gemaakt worden.
Over deze dag is er niet zo veel om te vertellen. Wij hebben een mooie rijdag, zonder al te veel verkeer, gehad. Onderweg hebben wij nog ouderwets gepicknickt.
Bij de stad Kristianfeld zijn wij ergens in de berm gaan staan, om een hotel te zoeken op de website van Bedsonline. Hier heb ik altijd mooie hoteldeals. Al gauw was de keuze op het hotel Saxildhus gevallen. Het ziet er prachtig uit op de website. Nu maar hopen, dat het in het echt er ook zo mooi uit ziet.
Wauw dat ziet er wel erg mooi uit
Het hotel zag er inderdaad net zo, zoals op de foto uit. Binnen kraakten de vloeren en rook het wel naar een muf oud gebouw. Maar het had charme. Je mocht, als je dat wilde, de koffiemachine gratis gebruiken. Voor moeders was het wel even een uitdaging om bij de kamer te komen. De lift was ook uit het jaar kruik. Zo’n eentje uit de V&D. Ik was steeds maar in afwachting van de omroepster, van dames en heren de onderbroeken op verdieping 1 zijn in de aanbieding haha. Naast het hotel is er een station. En naast het station was er een heel goed restaurant. Alles binnen handbereik. De dag was klaar voor ons. Morgen gaan wij naar Kopenhagen.
28 augustus
Hoe zullen wij onze dag eens gaan indelen
Gisteravond had ik bedacht om te gaan slapen in Malmö en niet in Kopenhagen. De overnachtingsprijzen voor Kopenhagen, die ik zag, waren ontzettend hoog. Het zou iets in de eur 200 – 400 eur zijn. Terwijl de plaats Malmö hotels rond de eur 100 per nacht beschikbaar had. De keuze was snel gemaakt. Nu de dagindeling nog maken.
Wij gaan hop onnen en hop offen
Op naar Kopenhagen. Wij hadden besloten om naar het stadscentrum te gaan en daar een hop on hop off bus te nemen. Voor moeders zou dat het meest ideale zijn en voor mij toch ook wel. De auto kan je dan heerlijk laten staan en je ziet in een dag tijd alle mooie pleinen en gebouwen van de stad. Zien wij iets heel moois en willen wij daar nog uitgebreider kijken, dan gaan wij gewoon terug met de auto. Ook hadden wij besloten de boottocht van een uur erbij te nemen.
Maar nu eerst…
Eerst moest ik de auto, 500 meter, verderop ophalen. Onderweg kwam ik nog langs dit mooie parkje.
Dit is onze route voor vandaag. Het is maar 2 uur rijden.
Zo nu waren wij eindelijk op weg naar Kopenhagen. De wegen zijn overzichtelijk en totaal niet druk qua verkeer. Wij hadden nog een mooie brug onderweg. Tolkosten iets van eur 25,-. Hoog dat het was. Binnen de 2 uur waren wij aangekomen bij de parkeergarage, in Kopenhagen, die ik in mijn google maps had aangegeven. Binnen de stad was het totaal niet druk. Ons beginpunt van de hop on hop of lag op 5 minuten loopafstand van deze parkeergarage. Eerst maar eens aan de koffie ergens, daar was ik wel aan toe.
Aangekomen bij de hop on hop off bus konden wij onze kaartjes kopen. Nou Jut en Jul waren er klaar voor.
Wat een mooie stad is dat Kopenhagen. Overzichtelijk, netjes, geen herrie en wat een mooie gebouwen zijn er hier allemaal. Wat een verrassing is dit.
Hieronder een impressie van de stad.
Maar dit is toch wel de mooiste straat van Kopenhagen
Als je die straat, met alle restaurants, bent doorgelopen, kom je uit bij een groot plein met een ook daar weer allerlei mooie gebouwen eromheen.
In het midden van dit plein heb je een heel mooi aangelegd parkje. De oude van dagen, onder andere de toeristen, gaan hier allemaal even rustig voor zitten. Even lekker genieten van de rust en het uitzicht.
De entree van de rondvaart was eindelijk gevonden
Nog even 2 fotootjes van de gracht, van deze kant genomen. Hehe eindelijk de opstapplaats van de rondvaart gevonden. De lift naar de flonder, een etage lager, deed het niet. Nou dan maar met de rolstoel in mijn armen naar beneden. Daar moeders weer in de rolstoel in de rij gezet en wachten tot we aan boord konden gaan. Na 10 minuten was het dan zover. Dat dacht je, sorry you have the wrong tickets. Grrrr moesten wij weer naar boven en verderop naar het volgende ticketoffice gaan. Hier zaten wij dan eindelijk goed. Tijd om uit te rusten.
Het was echt een meerwaarde om bij het ticket van de hop on hop off de boottoer er bij te boeken. Voor die eur 5,- meerprijs krijg je dan een rondvaart van ruim een uur. Je ziet dan behoorlijk wat mooie gebouwen tijdens het varen. Er was zelfs genoeg tijd om hier en daar foto’s te nemen. Daarnaast was het heerlijk weer. Wat wil een mens nog meer.
De boottoer zat er weer op. Nu was het hoogtijd om wat te gaan drinken. Gelukkig was er bij onze busstop een leuk café waar wij even buiten konden zitten en konden genieten van onze Deense cola light, van wel eur 3 per glas. Das niet duur hier. Onze bustoer had nog zoiets van 10 punten te gaan voordat wij weer bij ons beginpunt zouden zijn.
De laatste stoppunten met de bus waren niet zo interessant meer. Ik heb nog wel deze mooie stopplaats bij de kerk op de kiek kunnen zetten. En moet je dat mooie gebouw eens zien met die glazenwasser daarboven in. Doodeng.
Zie je die glazenwasser hierboven?
Wij zijn er nu wel klaar mee 🙂
Het was mooi geweest deze dag. Wij hadden een prachtige dag gehad. Nu nog ergens eten en dan konden wij naar de auto en ons hotel gaan voor onze overnachting. Deze nacht gaan wij in Malmö slapen. Dit ligt op 40 minuten rijden afstand van Kopenhagen vandaan. Dat scheelde een boel geld ten opzichte van een hotelovernachting in Kopenhagen.
Ons restaurant was snel gevonden, zo om de hoek van onze parkeergarage. De Italiaan.
Is dit nou geen leuk en mooi restaurant?
Dit gebouw stond aan de overkant van de Italiaan. Geen idee wat voor functie dit gebouw had.
29 augustus
De Sontbrug
Vanaf Kopenhagen zijn wij, over de brug, naar Malmö gereden. Wij stelden ons er heel wat bij voor. De brug zou namelijk de zee in verdwijnen. Nou dat wilden wij wel eens zien. Kijk maar eens op de foto hieronder, dan zie je wat ik bedoel.
Nou had ik wat leuks bedacht. Ik had het idee, om dit op een filmpje te zetten met de song uit de serie The Bridge op de achtergrond. De serie heeft hier namelijk filmpopnames gehad.
Maar het liep allemaal even anders. Voordat wij het wisten zaten wij al op de toegangsweg de brug op. Nou de muziek ging niet meer lukken en het gevoel de zee in te rijden of er uit vandaan te komen was ook de grootste onzin haha. Dat had ik mij toch eventjes heel anders voorgesteld.
Op weg naar Götenburg
Vanuit ons hotel Best Western Plus Park City Malmö zijn wij op weg gegaan naar ons hotel Scandic Opalen in Götenburg.
Dit is onze route voor vandaag. Het was maar ca. 3 uur rijden. En dan zeg ik erbij, zonder stops 🙂
Wij krijgen het voor elkaar om er altijd langer over te doen. Zie hieronder waarom.
Ooo daar is de eerste fotostop al
Op de snelweg zag ik deze mooie molen. Is ie niet mooi?
Oooo en daar is de volgende fotostop al weer.
Na onze molen fotostop waren wij weer zo op de snelweg. Het was ook zo eventjes de snelweg af en naar de molen toerijden. Nou zo ging de terugweg naar de snelweg niet. Een gezoek, rotonde hier rotonde daar. Yessss de weg was weer gevonden. Bizar toch.
Na een uur rijden zagen wij een bruin bord met een bezienswaardigheid erop. Ik dacht ach wij hebben genoeg tijd, laten wij daar maar eens eventjes gaan kijken. Wellicht een leuke lunchstop. En toen kwamen wij hier, in het informatiecentrum Fjärås naturreservat, terecht. HIer kregen wij uitleg over dit gebied. Hier zijn wij maar even heerlijk gaan lunchen.
Wij hadden tijdens onze lunch break even een tiktok gemaakt. Moeders vindt dat zo leuk om te doen. Ik hoorde de hele ochtend waar zullen wij dat eens gaan doen. Haha mooi toch.
Hierna zijn wij in 1 x doorgereden naar ons hotel Scandic Opalen.
Wat, onze reservering is niet te vinden????
De check in bij het hotel was nog een heel gedoe. Zij konden onze reservering niet vinden. Op van alles hadden zij, in hun computer, gezocht. Maar geen van Trigt stond er in hun systeem. De manager werd er, na 30 minuten zoeken, bijgehaald en die had opeens een ingeving. Onze reservering stond alleen nog in de email. Wij hadden namelijk een last minute boeking gemaakt en die moest nog eventjes handmatig toegevoegd worden. Eindelijk konden wij de kamersleutel krijgen.
Wauw dat is wel heel fijn zeg
In de lobby van het hotel stond er een scootmobiel en in de hal een aantal huurfietsen. Die mochten wij zo meenemen. Zonder hiervoor te betalen. Nou daar hadden wij wel oren naar. Zo gezegd zo gedaan.
Even geoefend met rijden en daar gingen wij. Ik knalde al zo de weg op, want ik had een terugtraprem. Oei, dat werd wel oppassen geblazen, want ik heb thuis handremmen. Moeders ging al lekker de hort op met de scoot. Die ging alleen niet harder dan 1 km per uur. Ach beter iets dan niets.
De receptionist van het hotel had 2 punten op de plattegrond van Göteborg aangegeven, wat zekere must sees waren. Ik had gevraagd om oude gebouwen en het echte oude centrum. Het werd dus hier en daar wat gebouwen bekijken en ronddolen in de wijk Hagan Nygata. De route erheen duurde natuurlijk weer eeuwen, door alle fotostops. Moeders kon mooi alle heuvels op met haar scoot en ik trapte er heerlijk op los de bergjes op. HIer onze eerste fotostops.
Het werd tijd om ergens te gaan eten en terug te gaan naar ons hotel
Deze wijk was echt super leuk. Het had voor ons, met een rolstoel, geen doen geweest. Al die klinkers hadden moeders totaal door elkaar geschud. Ook zou ik menig keer met het voorwiel zijn blijven steken tussen de voegsels van de stenen. Kortom blij, dat wij dit samen met de fiets en scoot konden doen. Moeders heeft er reuze van genoten.
Maar of iedereen hier nou zo blij mee was?
Deze straat zag er wel heel gezellig uit om even door heen te fietsen. Moeders vond het wel leuk om hier even een filmpje te maken van mij fietsend door de straat heen. Alleen de autobestuurder in de auto achter haar was hier niet zo blij mee. Moeders had namelijk alle tijd om te filmen en had de auto achter haar niet in de gaten. En ik maar 10 x roepen maaaaaaa je moet opzij. Haha….
Okay okay nog de laatste foto’s en filmpjes voordat wij naar het hotel gaan
Om de hoek van deze straat zag ik nog deze leuke trammetjes voorbij rijden. Leuk hè?
Patriessssss de scoot gaat steeds langzamer rijden….
Er klopt toch echt iets niet aan deze scoot. Het gaat steeds langzamer en de rode lampjes, die in een rijtje stonden, zijn nu bijna allemaal uit. Het zal toch niet zo zijn, dat de batterij op is. Wel nee ma, dat kan toch niet. Nou ik weet het ff niet. Ik ga mij nu toch zorgen maken. Ach ma wij zijn niet zo ver van het hotel vandaan, dus gas op de lolly en gaan met die hap. Nou die scoot ging van 1 km per uur naar -3 km per uur. Maar stapsvoets ging de scoot nog vooruit. Op ca. 1 km van ons hotel vandaan gaf de scoot het op. Pal voor de deur van een Texaans restaurant was de accu / batterij toch echt leeg. Tja wat nu.
De medewerkster van het restaurant kwam eens kijken. Ik had al een oplossing bedacht en voor de uitvoer van dit plan had ik een stopcontact nodig. Nou die had madam in het voorportaal van het restaurant niet. Ik zei nou dan trekken wij die scoot toch het restaurant in. Nee dat kon en mocht niet. Meewerken ho maar.
En toen gingen bij mij de stoppen door
Ik werd mij er toch boos. Puur uit frustratie en het feit dat zij totaal geen inlevingsvermogen had of maar even wilde meedenken en helpen. Ik was er klaar mee, haal de manager maar, zei ik. Nou die, gaat je precies hetzelfde vertellen hoor, zei ze. Ik zei dat zullen wij nog wel eens zien. De manager zei kom maar binnen. Die was een en al medeleven. Nu kon ik terugfietsen naar het hotel en de accu oplader gaan halen. Moeders moest dan maar even buiten wachten op mij, totdat ik terug was.
Sensatie in het restaurant
Toen ik terug was, konden wij de scoot naar binnen brengen. Dus moeders op de scoot en die kon nog wel even het voorportaal in op het laatste restje accu inhoud. Want er brandde weer een lichtje op de display. Nou dat had je moeten zien. De scoot moest een soort van opritje op, die over de drempel heenging. Zo’n oprijplaat voor rolstoelen. Dus moeders op de scoot en die gaf gas. Nou die eindigde met scoot en al tussen de deurposten. De oprit over de drempel was niet zo steil hoor, maar ja die accu trok het niet meer. Dus moeders er weer uit. Ik zou het wel even gaan doen. Nou bij mij hetzelfde, alleen op het laatste moment kreeg ik een accustoot en vloog ik met die scoot zo het restaurant in. Ik ben maar gauw afgestapt en heb de scoot verder mee aan de hand genomen. Hier eindigde ik zo wat de drankenkast achter de bar in. Gauw de scoot aan de oplader gedaan en wij zijn gaan eten.
Gaan wij het halen of niet?
Nu werd het eventjes spannend. Tijdens ons eten hoorden wij een luide piep door het restaurant heen gaan. Wat bleek….het bleek onze scootmobiel te zijn. De accu was binnen een half uur opgeladen. Dan rijst toch de vraag, van kan dat wel. Meestal duurt dat toch iets van 8 uur? Tja wat moeten wij nou, nog even wachten of toch na 45 minuten terug naar het hotel gaan en dan maar hopen, dat de accu het haalt. De accu indicator lampjes brandden volop. Nou dan het er maar op wagen. Vol spanning gingen wij weer op pad. Net toen wij op de fiets en scoot zaten, begon het te spetteren. Nou moeders de vaart erin, anders zijn wij straks ook nog eens kletsnat. Net op het moment, dat wij bij het hotel aankwamen begon het te plenzen. Wat waren wij blij, dat de scoot het gehaald had en dat wij op tijd binnen waren. Nu konden wij de dag afsluiten.
30 augustus
Onrustige nacht
Wij konden maar moeilijk in slaap vallen. Continue lagen wij in een deuk omtrent het hele scoot gebeuren. In de nacht had ik de gekste dromen. Zal wel een verwerkingsproces zijn geweest haha. Na een heerlijk ontbijt vanochtend zijn wij begonnen aan een lang traject naar het noorden toe. Wij hadden nog een lange weg naar het noorden af te leggen. Zie hieronder de route van vandaag.
Zo onze eerste koffiestop.
Toeval bestaat niet of toch wel?
Tijdens het rijden zeg ik menig x het lijkt wel of ik hier door de natuurparken van Amerika en Canada rijd. Het is zo vergelijkbaar, behalve dan de dorpjes hier en daar. En voila zie hier waar wij langsreden en uiteraard even een stop moesten maken. Zo bizar toevallig.
Dit is een Amerikaans wegrestaurant in oude steil ingericht. Binnen kon je van allerlei Amerikaanse artikelen kopen. Uiteraard ben ik met 4 blikken weggegaan.
Uiteraard zijn wij hier ook even Amerikaanse sorbets wezen eten.
Hierna zijn wij km’s gaan vreten, zoals wij dat zeggen. Het is een eenvoudige route door het woud heen. Ik vind het maar vermoeiend rijden. Zo mag je 100, dan weer 80, dan weer 50 enz enz. Je kan niet even lekker doorrijden hier. De cruise control, die weet vaak niet meer waar het aan toe is. En kijk maar uit met je snelheid, want er staan overal flitspalen. Soms rijden wij wat mooie meren en vennetjes voorbij. Dieren zie je hier niet.
En toen waren wij eindelijk in Mora
Voor mijn gevoel had ik uren gereden. Ik was nu wel blij, dat wij in Mora waren aangekomen. Wij verbleven in een soort van campingpark hotel. Voordat wij naar het park reden, zijn wij nog wat foto’s wezen maken in Mora.
O jee wat nu, wij kunnen niet bij het hotel komen
Na de foto’s gemaakt te hebben, zijn wij richting het campingterrein gereden. Daar was ook een restaurant, dus eerst maar eten. Nou die vlieger ging niet op, want dat was alleen voor de sporters en hun ouders. Wij waren namelijk bij een sportpark.
Okay, dan maar bij het hotel proberen. Toen wij het terrein opreden, volgden wij de bordjes hotel. Opeens zaten wij in het bos op een wandelpad. Oeps das niet goed. In zijn achteruit maar weer terug gereden. Waar moesten wij nou in hemelsnaam zijn? Dingetje oververmoeid zijn?? Toen zijn wij het terrein maar af gereden en het verderop gaan proberen. Ha daar is het hotel dus. Maar ja er stonden wel slagbomen hier en de receptie was dicht. Wat nu? Er stond zo’n kastje met drukknoppen. Die ben ik maar lukraak gaan intikken. Geen gehoor. Uiteindelijk hebben wij iemand telefonisch te pakken gekregen. Dankzij het telefoonnummer, dat in mijn boekingsbevestiging stond. Hij gaf ons de code en toen konden wij richting de receptie gaan. Eind goed al goed. Bij het hotel op het terrein was een restaurant. Hier hebben wij nog heerlijk gegeten.
31 augustus
Een aankondiging, wij zien het niet meer zitten
Vanochtend hebben wij onze verdere route naar de Noordkaap eens bekeken. Wij hadden al van te voren gezegd, halen wij, het qua tijdsbestek, het noorden niet, dan gaan wij naar het westen toe en dan gaan wij daar verder naar het zuiden richting huis. Dat was dus nu onze constatering. Het is was een keuze van lange dagen maken en dan weinig zien of verder relaxed rijden en dan dan maar niet naar het noorden toe. Het laatste was unaniem besloten. Wij hadden besloten om als noordelijkste punt Vilhelmina aan te houden. Daar zouden wij dan de Wilderness route te gaan rijden. Deze gaat naar het westen.
Okay even de kaart erbij;
Hier ons aankondiging en dagverslag weer.
Wat zullen wij vandaag gaan beleven
Wij hadden een behoorlijk stuk te rijden. Hopelijk is er nu wat meer te zien, dan gisteren.
Dit is onze route voor vandaag.
Wij hadden gisteravond besloten nog geen hotel te boeken. Dat zouden wij onderweg wel ergens gaan doen. Eerst maar eens kijken hoe lang wij het autorijden gaan volhouden vandaag.
Ha daar was onze eerste stop al. Een watertoren voor de stoomtrein, die hier vroeger reed.
Hier reed vroeger dus een trein. In deze toren werd water opgeslagen, die nodig was voor de stoomtrein. Vandaag de dag rijdt er nog wel een trein, maar dan niet meer op stoom.
Nou is dat even toevallig
Bij toeval keek ik even in mijn geocache app of er een geocache hier in de buurt lag. En wat denk je, er was er eentje verstopt binnen de 5 meter van waar ik stond. Uiteraard heb ik die even opgezocht. En dit alles voor een online souvenir. Ik zal het even laten hoe dit eruit ziet.
Wij reden verder door de prachtige natuur van Zweden heen.
Nu nog de elanden en herten zien
Die hebben wij nog op ons lijstje staan. Maar dat is nog niet zo 123 geregeld. Wij blijven hen zoeken. Maar opeens zag ik wat anders aan de zijkant van de weg, een bruin bord met een tekst erop. Dit is voor een bezienswaardigheid. Ik weet niet meer precies welke tekst het was, maar het was in ieder geval de moeite waard om hier even te gaan neuzen. Het bleek het plaatsje Fagerdal te zijn. Hier de uitleg wat deze plaats inhoudt;
Geschiedenis
Fagerdal is een van de oudste dorpen van de parochie. De naam Fagerdal wordt voor het eerst schriftelijk vermeld in de jaren 1540. Er werd toen vermeld dat er in Fagerdal slechts één boerderij was, die eigendom was van ‘Hans in Fagerdal. Hij betaalde 2 shilling belasting. In het kadaster over het jaar 1645 worden twee boerderijen in het dorp vermeld.
Kortom het is een hele oude stad 🙂
Dit was wel een hele mooie plaats om even doorheen te rijden. Er was geen sterveling te zien hier.
Hierna zijn wij nog een heel end doorgereden. Bij deze kerk moesten wij toch ook weer even stoppen. Het blijven toch aparte gebouwen.
Niet lang hierna zijn wij doorgereden naar ons hotel in Strömsund. Wij waren er nu wel even klaar mee met al die bomen en meren.
Nou u heeft echt geluk had
Toen wij in het hotel Nordica in Strömsund aankwamen, keek de receptionist peinzend naar ons. Hij zei: u heeft een gratis kamerupgrade gekregen. De kamer die u geboekt hebt, was eigenlijk niet beschikbaar. Ik was te laat om mijn boekingssysteem te sluiten. Wij zijn compleet volgeboekt. De kamer, die wij kregen was een noodoplossing. Die was officieel nog niet boekbaar. Nou ik kan je zeggen, de kamer was prachtig en gloednieuw. Wij hebben heerlijk geslapen en zijn weer klaar voor de volgende dag.
01 september
Wat was ik blij, dat ik het hotel op deze route al had vastgelegd
Gelukkig had ik ons hotel halverwege de route van de Wilderness al vastgelegd. De hotelverblijven zijn hier namelijk erg schaars.
De kaart rechts geeft aan hoe lang de Wilderness route is.
Dat heb ik nou altijd wel eens willen zien….
Onderweg naar Klimpfjall zagen wij aan de zijkant van de weg een bord met het woord Huskies erop. Ohhhh ma dit is een husky boederij, die van de sledetochten. Dat wil ik wel eens zien. Wij reden een pad op de wildernis in. Aan het einde van het pad stond een huis met heel veel hondenhokken. Een geblaf dat wil je niet weten. Wij werden gauw ontmaskerd. De eigenaar was super vriendelijk en gaf graag uitleg over zijn business en honden.
Na de heerlijke koffie zijn wij weer op pad gegaan. In de plaats Vilhelmina zijn wij ook nog even bij de plaatselijke kerk langs gegaan. Er zijn hier ontzettende mooie kerken. Alleen je kan er niet naar binnen toe. Alle deuren zijn op slot. Behalve bij deze.
Wat een mooie natuur hier
Je blijft je ogen uitkijken hier. Wat een heerlijke rust hier en een prachtige natuur.
Onderweg waren wij al meerdere keren benaderd door de eigenaresse van het verblijf. Zij had zich zelf een vrije middag beloofd. De sleutel van onze kamer was in de postbus bij de deur te vinden. Dat was natuurlijk geen probleem. Bij aankomst kregen wij een warm welkom door deze beestenboel.
Maar waar moeten wij nu toch gaan eten?
In de plaats Klimpfjall waar ons hotel stond was alles gesloten. Er waren maar 2 restaurants in deze plaats. Dat in ons hotel en ergens verderop. Dat in ons hotel was dicht. Gelukkig konden wij terecht in het andere restaurant, dat ook in een hotel gesitueerd was. Deze twee hoteleigenaren hebben een mooie deal gemaakt. De een een vrije dag, dan is de ander open voor de gasten. Wij waren allang blij, dat wij ergens konden gaan eten.
En dan kom je uiteindelijk op je kamer en dan heb je dit uitzicht. Wauw fantastisch toch.
PS. Het raster is van de muggenhor, dat wij niet weg konden halen.
Het Noorderlicht
Vanavond zijn wij blijven slapen met de gordijnen open. De serveerster van het restaurant wist te vertellen, dat zij twee dagen geleden het Noorderlicht in volle glorie had gezien. De foto’s waren schitterend. In onze aurora app was de kans op het Noorderlicht op 3% gezet. Tja en dan wil je toch niet het risico lopen, dat je het er misschien toch wel is.
Nou niet dus. Jammer hoor. Wij hadden het graag gezien.
02 september
Wij zijn weer klaar voor het volgende avontuur. De Wilderness route.
Onze verwachtingen zijn hoog voor vandaag. Wij kunnen herten en elanden tegenkomen, de sami’s gaan ontmoeten en over de hoogvlaktes rijden. Ons hotel had ik gisteravond al vastgelegd. Dus wij hadden alle tijd om van a naar b te komen.
Dit is onze route voor vandaag. Het weer was aardig grauw, maar gelukkig was het nog wel droog.
Het maakt de foto’s toch een stuk ongezelliger, kijk maar hieronder.
Ik werd er een beetje mistroostig van. Maar daar kwam gelukkig gauw verandering in.
Ha weer leven in de brouwerij
Wij kwamen nu in een heel ander landschap terecht. Iets van struiken en een bosjes landschap. Wat een mooie kleuren waren er hier. En wat zagen wij opeens daar lopen? Rudolfs haha de rendieren dus.
Op bezoek bij de Sami’s
Op de routekaart zag ik dat er hier een Sami dorp was. Nou dat wilde ik wel eens zien. Zouden dat een soort van indianen zijn, qua uiterlijk? Dat moest ik dan maar eens gaan bekijken.
Toen wij in het dorp aankwamen, zagen wij allemaal van die oude houten huisjes staan. Zouden zij hier in wonen? Wonen zij daar nu dan? Het is wel bewoond hier. Maar waar is dan iedereen? Geen kip te zien hier. Uiteindelijk spraken wij hier een andere toerist en die wist te vertellen, dat de Sami’s allang vertrokken waren naar het noorden. De Sami’s zijn hier alleen in de zomer om het midzomernacht feest te vieren.
Wij hebben even een rondje in het dorp rondgereden. Maar wat bleek, dit waren niet hun huizen, maar van de Zweden zelf. De Sami verblijven stonden een stukje verderop.
Dit hierboven waren niet hun huizen, die stonden verderop. Dus wij daar heen en toen zagen wij hun verblijven pas. Zie hieronder.
Na dit bezoek zijn wij de route weer gaan vervolgen.
Met als afsluiting van de de dag, een prachtige kerk
En toen kwam de klapstuk van de dag
Moeders riep in de auto zag ik dat nou goed, een ELAND. Verderop ben ik gaan keren en terug gereden naar het punt waar de eland gespot was. En ja hoor BINGO
Op naar ons hotel in Straumen. De dag kon niet mooier eindigen.
03 september
Oeps wij hebben nog maar 5 minuten om te ontbijten
Vanochtend zijn wij rustig opgestart. Zo rustig zelfs, dat wij bijna te laat waren voor ons ontbijt in het hotel Het ontbijtbuffet werd al om 09.30 uur afgeruimd. Gelukkig mochten wij alles nog op ons gemak pakken. Met als resultaat, dat wij onze eigen ontbijtbuffet op onze ontbijttafel hadden gecreëerd. Wij konden er wel om lachen.
Hierna zijn wij op weg gegaan naar ons hotel Scandic Hell met de hoop op een vroege check in. Om 12 uur waren wij daar aangekomen. Daar kregen wij te horen, dat wij tot 16 uur moesten wachten. Wel mochten wij de koffers in een kofferruimte achterlaten. Wij hadden namelijk besloten om vanmiddag Trondheim te gaan bezoeken. Dat is dan toch wat prettiger zonder bagage in je auto in geval van een autoinbraak.
Zoals je ziet hoefden wij niet al te ver rijden.
En dit hieronder was de afstand tussen ons hotel en Trondheim. Zo hoefden wij niet de hoofdprijs te betalen voor een overnachting en een parkeerplaats.
Oei zouden wij het wel droog houden
Aangekomen in Trondheim zagen wij donkere wolken in de verte. Gauw zijn wij wat foto’s aan de waterkant wezen maken. Wij hebben gewoon onze eigen hop on hop of foto tour gemaakt. Met dit als resultaat;
Na deze stop ben ik na de andere kant van het water gereden. Dat was nog wel moeilijk te vinden. Uiteindelijk kwam ik in de oude binnenstad uit.
En hebbes van deze kant foto’s maken was ook gelukt.
En toen weer via de binnenstad weer verder gegaan naar de volgende high lights van de stad. Maar uiteraard niet zonder eerst de binnenstad op de foto gezet te hebben.
Nu was het tijd om de mooie kerk te gaan bezoeken.
Dit is dezelfde kerk. Een van voor en een van de achterkant.
Nu werd het wat minder gezellig buiten. Het begon nu wat harder te regenen. Ik wilde toch nog naar het Fort, ondanks de regen.
Nu was het niet leuk meer. Het regende en waaide behoorlijk hier. En als je dan alleen een zomerjurkie en sandalen aan hebt, is dit echt niet behaaglijk. Het was mooi geweest zo. Vol tevredenheid gingen wij terug naar ons hotel.
04 september
Meerdere wegen leiden naar Rome
Zoals je op de kaart kan zien, konden wij kiezen uit drie routes om van a naar b te komen. De route de dichtstbijzijnde van de kust konden wij niet nemen, omdat je met een huurauto de ferry niet op mag. De meest rechtste kon ik ook niet kiezen vanwege onze hotelkeuze in de plaats Sjoholt. De hotels in Andalsnes waren behoorlijk hoog in prijs. Dan maar wat verder rijden op de route voor de volgende dag. En laat er nou net een voordelig hotel zijn in de plaats Sjoholt. Hier moeten wij toch langs morgen.
Balen de Trollstigenroute is gesloten
De gele route hadden wij maar al te graag gereden. Maar zoals je ziet, is deze weg naar het zuiden afgesloten. Het uitzicht punt van de Trollstigen kan je wel bereiken, maar dan wel als de je de route van onderen naar boven rijdt. De weg is afgesloten, omdat er heel veel stenen op het wegdek terecht zijn gekomen.
De route kostte ons een dag en dat hadden wij er graag voor over. Morgen gaan wij dan vanaf Sjoholt naar de Trollstigen en dan weer terug naar het zuiden rijden en dan door naar Geiranger fjord toe.
Het maakt ook niet waar je rijdt in dit land het is overal schitterend mooi.
Dit gebied was rondom een campingterrein gelegen. Ook hier was geen stervenling te bekennen. Gelukkig was het hoofdgebouw met een restaurant geopend voor ons. Het ging niet allemaal van harte, maar bij grote uitzondering mochten wij bij de campingbeheerder koffie met appeltaart bestellen.
En wat een prachtig gebied hier. Wij kwamen hier nog Nederlanders tegen, die hier wilden gaan verblijven. Zij kwamen van wel 50 km verderop vandaan. Maar toen zij dit gebied zagen, wilden zij hier nog 2 nachten verblijven. Nou succes met de eigenaar van de camping. Een zeer chagrijnig persoon, die klaar was met het toeristenseizoen.
En je raadt het al, ook hier waren weer de prachtigste stromende en kolkende rivieren en watervallen.
Een filmpje zegt natuurlijk meer.
Wat een ballentent
Wij hadden een hotel geboekt in de plaats Sjoholt. Toen ik bij de locatie aankwam, dacht ik van o nee hè, dit ziet er niet uit. Maar goed, wat zegt de buitenkant van een hotel nou. De receptie was in een soort van snackbar. De dame achter de toonbank vertelde dat onze kamer nog niet klaar was. Het was toen op dat moment 17 uur. Dus hoezo niet klaar. Nou ze ging wil even kijken of de schoonmaakster klaar was. In afwachting van de kamertoegang zijn wij daar maar gaan eten. Na een uur konden wij de kamer in. Het was maar een groezelig gebeuren daar in de kamer. De bedden en badkamer waren gelukkig schoon. Dus ogen dicht, slapen en morgen weer vroeg weg.
En dit waren niet de broodkruimels in de ontbijtzaal, maar onder onze nachtkastjes. Het ontbijt de volgende ochtend was gelukkig prima. Geen bediening of obers te ontdekken hier. Haal alles maar zelf uit de kasten en koelkast vandaan, werd er gisteren gezegd.
Wij zijn bijtijds gaan slapen. Morgen weer vroeg op voor weer een prachtige dag.
05 september
Vooraf hadden wij deze route niet helemaal zo gepland.
Vanaf Sjoholt naar Trollstigen en dan naar Geiranger stond in de planning en daar zouden wij wel gaan zien, waar wij zouden gaan overnachten.
De route was veel belovend. Wat een brokken steen liggen er hier op de bergwanden. Hopelijk is er hier nooit een aardbeving.
Ik neem je nu even op reis tussen de plaats Gronning en Trollstigen. Toen wij er waren was het er doodstil. Je rijdt hier op een tweebaansweg naar het noorden toe. De natuur is hier adembenemend mooi. Meren, mooie vergezichten, watervallen, brokken steen in de rivieren, de kleuren, de sneeuw op de bergen en de snelstromende meanders hier en daar. Aan het einde van onze route waren de winkeltjes, het toeristeninformatiepunt en de toiletten. Die waren nu allemaal gesloten, door de wegafzetting.
Wij knijpen de benen nog wel ff bij elkaar
Bij het eindpunt was er eindelijk een toiletgebouw. Moeders naar binnen, want die had hoge nood. Nou die kwam toch met een vies gezicht al mopperend naar mij teruglopen. De wc potten waren tot aan de rand gevuld met plas en poep. Zooo vies. Ik houd het wel op en ga straks wel in de struiken als het moet, zei moeders. Dit was te ranzig voor woorden. Al het personeel, dat hier werkt, woont natuurlijk in de omringende plaatsjes. Door de afsluiting moeten zij nu 2,5 uur gaan omrijden om hier te kunnen blijven werken. Dat ging denk ik niet, vandaar dat zij alles gesloten hebben. Buiten het wc hok dan. Wij gingen maar opzoek naar een andere sanitaire stop.
3. Dempt omgevingsgeluid: een sedumdak creëert een extra geluidsbarrière. Zo heb je binnen en buiten meer omgevingsrust.
4. Van CO2 naar zuurstof: de vetplantjes filteren fijnstof uit de lucht en zet CO2 om in zuurstof. Zo draag je met een sedumdak bij aan een schonere lucht.
In het landschap zie je vaak van dit soort huisjes staan. Ook zijn er veel huizen met sedumdaken. Dat heeft natuurlijke vele voordelen zo’n dak. Hier zijn wat voordelen;
- Absorbatie: een sedumdak absorbeert water. Bovendien vertraagt het de afvoer van water naar de regenpijp en het riool, zuivert het regenwater en wordt het water door de sedum verdampt.
2. Lagere omgevingstemperatuur: sedum absorbeert voor 50% zonlicht. Daarnaast wordt het licht voor 30% gereflecteerd. Hierdoor hoeft je airco minder hard te werken op warme zomerdag.
En zo zijn er nog veel meer voordelen, zie https://www.sedumspecialist.nl/voordelen-sedum-groendak/
En toen zag ik wat heel moois
Op de heenweg had ik dit mooie rustpunt al gezien. Het restaurant had de perfecte plaats bij de waterval. Hier konden wij een sanitaire stop maken en even een koffiebreak houden. Ik had stiekem een stuk taart besteld. Moeders werd eventjes verrast hiermee.
Nu dan de waterval die hier bij hoort, moeders is er maar bij gaan zitten.
Je kan hier op stalen rekken even rondlopen en hier en daar foto’s maken.
En toen liepen wij tegen een groot probleem aan
Oei detail gemist. Op onze vervolgroute naar Geiranger moesten wij een ferry gaan nemen. Maar onze autoverhuurder had in ons contract vermeld, dat wij geen ferry overtochten mochten nemen met deze auto. Maar nu konden wij toch echt niet anders. Kijk maar op de kaart;
Ik had totaal de ferryovertocht over het hoofd gezien. Dus dan maar om de fjord heen rijden. Hoe ik ook de route bedacht om deze ferry te vermijden, het lukte gewoon niet.
Tjee wat nu???
Wij zijn naar de plaats gereden waar de ferry was. Zouden zij wel huurauto’s op de ferries accepteren? Dat werd even spannend. Dat bleek achteraf totaal niet nodig. Zonder problemen konden wij de ferry op. Zo hé, dat scheelde heel wat grijze haren.
De overtocht duurde maar een half uur. Ik snap echt niet, waarom je niet op een ferry mag met een huurauto.
Wat een pech zeg
Na aankomst zijn wij doorgereden naar de plaats Geiranger dat aan de Geirangerfjord ligt. Dit moet de mooiste fjord van de wereld zijn. Wij begonnen de dag met mist. Langs alle fjorden waar wij reden zagen wij alles in complete mist. De Trollstigen route was gelukkig zonder mist. Hierna kwam er steeds meer mist.
Hoe kan je er dan van balen, als je dit uitzicht hebt bij het uitzichtpunt. Dit hieronder moest dan de fjord zijn. Nou dan maar aan de lunch hier.
Wat een geluk!!!!
Je gelooft het niet. Hoe meer wij naar beneden reden hoe meer de mist verdween en wat bleek?? De mist hing niet boven de fjord maar boven de plaats Geiranger. Wat een geluk zeg. Nu konden wij toch de fjord nog zien.
Een waanzinnig idee kwam op
Boven tijdens de lunch had ik op google maps zitten bekijken waar nu heen te gaan, nu er zoveel mist was. Wij hadden besloten om de plaats Geiranger dan maar te gaan bezoeken. Voor mijn werk is dit sowieso interessant om deze plaats te bezoeken, omdat hier de cruisemaatschappijen komen.
Tja wat moet je anders doen in de mist. Toen ik zag, dat de mist opklaarde en alleen de plaats Geiranger in de mist lag, stelde ik mijn moeder voor om hier door de fjord heen te gaan varen. Hoe mooi kan je dan deze fjord zien. Wij hadden inmiddels de smaak, qua ferry overtochten, te pakken. Ter informatie, je kan niet beneden langs de fjord rijden.
Dit is de ferry route. De tocht duurt iets van een uur. De kaartjes moet je wel online aanschaffen of bij een toeristenbureau in Gerianger centrum. Tja voor het laatste had ik geen tijd meer. Dus op de mobiel, in de auto, in de rij gauw voor de ferry de kaartjes gekocht. Ik had nog 15 minuten om dit te regelen.
O nee toch
Daar kwam de kaartcontrole medewerkster voor de overtocht. Eh mevrouw, zei de medewerkster van die ferrymaatschappij, die tickets zijn niet geldig op deze overtocht. Dat zijn de kaartjes van onze concurrent. Zij zei; het verbaast mij zeer, dat u de kaartjes kon boeken voor die overtocht. Eh hoezo? Die overtocht, die u geboekt heeft, is namelijk een paar uur geleden geannuleerd. Maar weet u, u mag met ons mee hoor. Geen probleem. Tjee wat was ik daar blij mee. Heel veel later bleek, dat ik de route verkeerd om had geboekt. Oeps dingetje van geen bril op hebben gehad bij het boeken van de overtocht.
Het opstappunt van de ferry is naast de aanlegsteiger van de grote cruiseschepen gelegen. Wat een contrast zeg.
De ferry is niet zo mega groot hoor. Twee verdiepingen voor de auto’s en binnen en buiten kan je heerlijk op bankjes en stoelen zitten. Wij konden gelukkig heerlijk, in de zon, op een bankje zitten. Moeders ging er eens goed voor zitten.
En daar gingen wij
Vanuit het eindpunt waren wij binnen een niet al te lange tijd bij ons hotel aangekomen. Onderweg hier naar toe heb ik deze foto’s nog genomen.
En als je alles gezien denkt te hebben, zie je deze schepsels opeens in een weiland staan.
Wauw wat een uitzicht zeg
Onze overnachting was in het hotel Havila Raftevold. Wij hadden hier een kamer met meerzicht en een balkon. Nou dat was het zeker waard. De zon scheen volop en wij konden er eens lekker voor gaan zitten.
06 september
Op door de bergen naar de plaats Bergen
Vandaag was het een kwestie van km’s maken. Dit was onze route vandaag. Ook deze dag reden wij door een prachtige natuur heen.
En onderweg zoek ik altijd nog een leuke stopplaats om even koffie te drinken met wat lekkers erbij. Mission completed.
Wat een stilte hier weer. Bijna alles was dicht. Gelukkig was het kleine witte restaurantje open.
Het is hier in Noorwegen een gezellig gebeuren met al die gekleurde huisjes.
Bijna elke dag zeg ik wel, ik rijd weer rond in een modelspoorbaan wereld.
De wegen langs de fjorden zijn soms wel erg smal. Heel capriolen worden er uitgehaal om langs elkaar heen te kunnen rijden.
Wij waren in de ochtend nog verkeerd gereden. Er was een zeer smalle weg langs een fjord. Iets voelde al niet goed. Er waren namelijk geen auto’s te bekennen hier. Na een dik half uur eindigden wij in bergdorpje. Eh wat nu, waar is die aanlegsteiger van die overtocht nou gebleven? Nou niet hier dus. Ik heb daar toen maar de aanlegplaats van de ferry ingegeven in plaats van de plaats Bergen. Dat heeft ons zo even uur gekost. Ach het was een prachtige route zo onder aan de fjord.
Ha gelukkig daar is de ferry.
Tunnels, tunnels en nog eens tunnels
Wat een tunnels zijn er hier. Zie je een mooi uitzicht, moet je weer zo’n tunnel in. Ik geloof, dat ik deze dag wel zo’n 50 tunnels in en uit ben wezen rijden. Wat een werk zal dat geweest zijn. De kosten zullen wel in de miljarden zijn geweest.
Hoe bijzonder
En dan rijd je opeens een tunnel uit en kom je op een soort van golden gate bridge uit en rijd je zo weer een tunnel in. En dat tussen 2 bergen in.
Niet veel later waren wij bij ons hotel aangekomen.
7 september
Huiswerk voor de sight seeing in Bergen
Gisteravond had ik eens goed mijn huiswerk gedaan. Waar kon ik nou het beste de auto gaan neerzetten, zodat wij met de rolstoel niet al te veel hoefden te lopen. Er zijn vaak klinkertjes in die oude stadsdelen. Toen ik op google aan het zoeken was, had ik snel de ideale parkeerplaatslocatie gevonden. Dat was om de hoek van de oudste wijk van Bergen. Daarnaast waren hier ook de gekleurde huizen aan de kade. Verder had ik gelezen over de tandradbaan naar een uitzicht punt toe. Ik zei tegen moeders laten wij maar vroeg op pad gaan, want het zal er best eens druk kunnen worden of zijn. Hier komen namelijk veel toeristen, omdat hier veel cruisereizen beginnen en cruiseschepen aanmeren. Daarnaast verblijven hier veel weekendgasten.
Sight seeing met de auto door de straten in Bergen.
Zo gezegd, zo gedaan. We waren rond 9 uur al in het centrum van Bergen. Gelukkig was het erg stil op de busparkeerplaats. Ik had de auto even geparkeerd, om een foto te maken van die rij leuke, gekleurde huizen aan de overkant. Zoals je ziet, werd het uitzicht beperkt door al die boten die ervoor lagen. Gelukkig kwam ik er in de auto achter, dat de parkeergelegenheid niet aan deze kant van de rivier lag, maar aan de andere kant. Ik moest wel drie rondjes door de stad rijden om de garage te vinden, want het was niet duidelijk aangegeven.
Sightseeing in het oude centrum met de roller
Na de auto geparkeerd te hebben, zijn we het oude centrum ingegaan. We hebben even wat souvenirwinkels van binnen bekeken. Het was superleuk om zo’n pakhuis van binnen gezien te hebben. Ik heb hier niets gekocht. Mijn moeder had haar zinnen gezet op een mooi Noors vest. Na alle stapels overhoop gehaald te hebben, had ze er één gevonden. Dat wilde ze graag kopen. Toen zagen we het prijskaartje pas. Oeps, mam, die is wel €340,-. Eh… nou, laat maar zitten. Het zal het vast waard zijn, maar ik heb het er niet voor over. Met rode wangen van de warmte (haha, misschien schaamrood) liepen we weer snel naar buiten.
Hier zie je goed hoe rustig het nog was. Het was inmiddels rond 09.45 uur.
Achter deze huizen is het oudste gedeelte van Bergen te vinden. Je kan tussen de huizen de steegjes inlopen. Dat ziet er dan zo uit.
En als je dan doorloopt naar achteren, dan zie je dit hieronder. Het vergaat je de lust van het winkelen ook. Een leuk keramiek huisje kostte hier wel eur 54,- Nou laat maar zitten.
Nog even close up gemaakt aan de voorkant van de gebouwen. Hierna zijn wij nog wat rond wezen lopen.
Nou komt dat even mooi uit
Nu waren wij van plan om weer terug te gaan naar de auto. Maar toen ik de straat in liep, werd ik erg blij. Wat bleek, bovenaan de heuvel op, aan het einde van de straat was de ingang van de tandradbaan die naar het uitzicht punt ging.
Dit was aan de zijkant van het pad naar boven toe.
Nou daar gingen wij het hellende pad naar boven toe.
Beneden betaal je de entreeprijs voor een op een neertje. Invaliden personen krijgen op vertoon van een of andere pas een gratis ticket. Wij niet, want wij hadden niet zo’n pas. Ongelofelijk gewoon. Het mocht de pret niet drukken. Voor kinderwagens, rolstoelen en slecht ter been zijnde personen is een aparte wagon. Ideaal gewoon. Deze tandradbaan wordt ook als een soort van ov rit gebruikt door de lokale bewoners. Er waren drie stops op de weg naar boven toe.
Nog maar even een tiktokkie opgenomen
Inmiddels werd het behoorlijk druk in Bergen. Wij hadden genoeg gezien en wilde verder op weg gaan.
Wat een prachtige natuur weer
Onderweg zag ik weer een bord met het woord waterval in het Noors erop. Zullen wij het gaan bekijken moeders? Jazekers. Dan kom je zo weer terecht in zo’n mooie wereld.
Wat een leuke huisies hier
En als je denkt alle watervallen gezien te hebben, kom je de volgende watervallen op de route al weer tegen. Dit was wel weer een speciale. Dit was een waterval in een kloof met diverse uitzicht bruggen an de zijkanten van de kloof.
Hierna kwamen wij in een hele andere wereld terecht. Van de bergen naar een soort van wildernis. Een rotsachtig gebied met meanders, meren en op de achtergrond gletsjers. De huizen waren erg schaars hier. Maar opvallend aren de sedumdaken.
Deze kraampjes stonden nog aan de zijkant van de weg.
Gelukkig had ik bij de watervallen, bij het hotel daar, onze overnachting in de plaats Geilo geboekt. Er waren namelijk op deze route niet zoveel overnachtingsplaatsjes te vinden. En de verbljven, die er waren waren erg geïsoleerd. Kijk maar naar die huisjes aan het meer.
Ik was wel heel benieuwd naar deze plaats, omdat hier menig keer klanten naar toe heb geboekt.
Nou ik kan je er weinig bijzonders erover vertellen. Het was er stil. Maar het zal hier heel ongetwijfeld erg druk zijn in het winterseizoen. In januari moet je hier niet komen, dan is het stervenskoud. De schoolvakantieperiode is super druk. Maart is de perfecte maand om hier dan te zijn voor de wintersport.
Het was een bijzondere dag vandaag. De tunnels op deze route waren ook erg bijzonder.
08 september
Route Geilo naar Fredrikstad
Op deze route zouden wij ook veel moois te zien krijgen. Wij hadden heerlijk ontbeten in ons hotel en hoefden geen haast te maken. Er was weer genoeg tijd om hier en daar uit te stappen en Fredrikstad had ook nog het een en ander in petto voor ons.
Op deze route stonden de staafkerken aangegeven. Nou die moesten wij maar eens gaan bekijken. Het jammere was, dat alles potdicht zat.
Wat leuk een echt oud dorp
De reisleidster legt het even uit
De voedselopslagplaatsen – de stabburs – werden meestal op palen gebouwd , op een manier die het moeilijk maakte voor muizen en ratten, maar niet voor katten, om binnen te komen.
Toen wij weg gingen, kwamen wij erachter dat hier een openluchtmuseum was.
Hoe apart is dit dan weer. De ene zijkant van de kerk zag er zo uit. Zie foto links. En van de andere zijkant zoals hieronder rechts. En aan de voorkant ook weer heel anders.
Eindelijk raak
Na wat foto’s gemaakt te hebben, zijn weer verder gereden. Uiteraard duurde het niet lang, voordat de volgende kerk zich aankondigde. Dit keer zag ik de deur open staan. Snel ging ik naar de deur om naar binnen te koekeloeren. Er bleek een dienst gaande te zijn. De pater kwam naar buiten en ik kon nadat iedereen buiten was, binnen wat foto’s maken. De kerk is al heel erg oud. De koster sprak toevallig Nederlands. Hoe mooi kwam dat uit. Wij mochten, als wij dat wilden, mee naar het gebouwtje verderop gaan om mee koffie te drinken en een stuk taart te eten. Daar heb ik voor bedankt, omdat ik mij dan erg opgelaten zou voelen.
Ik mocht binnen uitgebreid filmopnames maken.
Onderweg kwamen wij nog een kolkende massa tegen met wel een hele aparte boom daar.
Iets van een kunst???
Fredrikstad
Wij waren op een mooie tijd in ons hotel. De receptioniste gaf een goede uitleg over deze plaats. Er bleken hier gratis rivierboten, zeg maar een soort van ov boten, te varen. Je kan dan 3 haltes meevaren en aan de overkant eruit gaan en zo de oude stad binnenlopen. Voor rolstoelen zijn deze ov bootjes ok. Alleen de oude stad is geen doen voor rolstoelpassagiers. Hier zijn namelijk allemaal klinkertjes. Nou dat gingen wij maar even onderzoeken. Het was wel leuk om dit even te gaan doen. Dus wij hebben de koffers neergezet en zijn de stad ingerold.
O nee toch, wij kunnen niet terug
Wij zijn in het centrum zo’n bootje opgerold. Wat was dat leuk. Je hebt een mooi uitzicht op alle huizen aan de zijkant van deze rivier. Binnen 15 minuten waren wij bij de oude stad aangekomen. De bedoeling was, om deze route dan een uur later weer terug te nemen. Maar die vlieger ging niet op. Toen de boot weg was, kwamen wij er pas achter, dat dit de laatste boot was op deze route. Alleen de boot die de rivier oversteekt, vaart de hele avond. Nou ja, dan pakken wij die wel en dan zien wij wel hoe ver het vandaar uit lopen is naar ons hotel. Maar voordat wij terug gingen, ben ik weven alleen de oude stad binnengelopen.
Wat gezellig, geen mens te bekennen hier
Wat zijn dat nou, auto’s????
De receptioniste had ons verteld, dat je hier niet met de auto kon komen. Nou wel dus. Dat zou ik vanavond wel eens even gaan uitzoeken, hoe hier te komen. Dan kan moeders dit leuke oude gedeelte ook even zien. Gewoon even een sight seeing tour vanuit de auto.
Zoals je ziet, had ik hier het rijk alleen.
De ov boot had ons netjes mee naar de overkant genomen. Vanuit hier zijn wij door de straten richting ons hotel gaan lopen. Ook hier een doodse stilte. Vlakbij ons hotel zat een leuk restaurant en daar hebben wij deze mooie dag in deze plaats afgesloten. Vanavond maar ens kijken hoe ik met de auto in het oude stadsdeel kan komen.
09 september – Halmstad
Vandaag maar even een rustdagje, qua foto’s maken, gehad. Vanochtend zijn wij nog een keer door het oude centrum van Fredriksstad wezen rijden. En net wat ik al eerder dacht, geen haan die er naar kraaide, dat ik hier met een auto rond reed. Ook heb ik geen enkel verbodsbord, met verboden in te rijden, gezien. Gelukkig ben ik zo nu en dan eigenwijs. Hier nog een fotootje van toen wij wegreden.
10 september – De elanden
Na ons verblijf in het hotel Hotel Continental Relax & Spa zijn wij even naar de kust gereden. Even kijken of ze daar nog aan het pootje baden waren.
Vanuit hier zijn wij op weg gegaan naar het Elandpark Elinge park Eland, op een uur rijden afstand. Tja zie je geen elanden in het wild, nou dan zoek je deze toch gewoon zelf op. Op social media zag ik leuke filmpjes, over dit park, te voorschijnkomen. Lang leve tik tok. Dit park lag mooi op de route naar huis toe, dus dat kwam mooi uit.
Het is net een soort van Beekse bergen, maar dan in het ieniemienie. Je rijdt door hekken een bosrijk gebied in en je hoeft alleen maar stapvoets te rijden op een geasfalteerd pad. Nou daar gingen wij. En wij maar zoeken. Uiteindelijk zagen wij deze liggen. Gelukkig kon ik inzoomen, anders had ik het niet zo goed kunnen zien.
Als je halverwege het park bent, kan je er voor kiezen om het bizonparkje in te rijden. Dat stelde niet zo veel voor. De bizons stonden allemaal op een kluitje. Vanaf hier zijn wij nog het elandpark verder in wezen rijden. Ik geloof, dat wij toen nog 2 elanden op een afstandje in het bos hebben zien liggen.
Wat een teleurstelling was dit eventjes voor ons. Je zag de elanden hier niet over de weg lopen en dichtbij de weg liggen. Dat was namelijk ons verwachtingspatroon. Na het rondje gereden te hebben, bedachten wij van goh laten wij gewoon nog een rondje rijden. Het was toch nog vroeg en wellicht, dat de elanden nog wakker moesten worden. De dame bij de entree had ook gezegd, je mag zo veel rondjes rijden zoals je maar wil.
Zo gezegd en gedaan. En zoals je hieronder kan zien, is het helemaal goed gekomen. En weet je het stomme is, dat je nog aan jezelf gaat twijfelen, van heb ik die nou tijdens het eerste rondje rijden gemist?
Aan de wandel
Toen wij uitgefotografeerd waren en vijf minuten verder reden, zag ik een lange gestalte door de bosjes heenlopen. Even gauw een d tour genomen en ja hoor wij werden beloond door dit mooie exemplaar;
Ik zal niet nog meer foto’s hier plaatsen van de Elanden, die ik gezien heb. Ik heb namelijk tig foto’s van deze prachtige schepsels. Nou konden wij onze mooie reis in Noorwegen gaan afsluiten. Op naar Kolding voor onze overnachting.
11 september – Naar huis
Wat een rotweer is er nu. Nou dan gaan wij maar naar huis. Om nou hier in de regen sightseeing te gaan doen. Daar hadden wij totaal geen zin in. Tja dan zit er niets anders op dan in 1 ruk naar huis te gaan rijden. Zo gezegd zo gedaan. Het was een saaie route met alleen maar slecht weer. Vandaar dat ik geen foto’s kan laten zien van deze dag. Wij waren op een mooie tijd thuis.
Voor de afsluiting van deze vakantie hebben nog maar even tiktok filmpje gemaakt.
0 reacties